Toen ik er voor de eerste keer kwam, leek het een doodgewone broodjesbar met een vreemde keuze aan beleg. Tegen mijn zin en geen vegetariër zijnde, ben ik toch overtuigd om eens mee te gaan. Een echte kaart hebben ze er niet, er hangt wel een groot bord met verschillende vegetarische suggesties.
Na een uitgebreide presentatie van de gerechten door de ‘chef himself’, zalige vent trouwens, kon ik mijn keuze nog steeds niet maken. Ergens hoopte ik toch een verstopt vleesgerechtje te vinden maar tevergeefs. Mijn vriendin legde mij vlug uit wat zij het beste vond en daar ging mijn keuze dan maar naar.
Vervolgens kregen we nog een uitgebreide uitleg over de oorsprong van de falafel, die volgens de chef wel degelijk van Egypte komt!
We zette ons aan een klein tafeltje overkoepelt door een gezellig, sfeervol licht. Na enkele minuten riep de chef dat we onze broodjes zelf mochten dresseren aan het buffet. Een uitgebreide variatie aan groenten en home-made sauzen zette me opnieuw voor een dilemma. Na 1 minuut was mijn broodje rijkelijk gevuld zodat de saus ervan afdroop.
Met een klein hartje nam ik de eerste hap van het broodje falafel. Tot mijn grote verbazing smaakte die helemaal anders dan verwacht. Mijn mondhoeken gingen automatisch omhoog en mijn avondeten was geslaagd. Kwam er nog eens bij dat de chef ons een extra portie ‘potato wedges’ van het huis bracht! Deze lekkernijen maakten het compleet.
Wat eerst een missie tot falen leek, werd uiteindelijk een top avond. Mijn eerste vegetarische ervaring was dus een feit. Tegenwoordig ben ik er wel wekelijks te vinden voor een lekker broodje falafel.
© Catherine Busschots